Een half leven terug, een jaar of 15 moet ik zijn geweest, zat hij daar. Week in week uit was hij met zijn mondharmonica aanwezig in de buurt van de FEBO op de Grote Markt en iedere week dezelfde liedjes. Geknield op een stukje karton en met de mondharmonica blies hij zelfs wat muziek de atmosfeer in. Iedere week dezelfde geintjes, iedere week dezelfde liedjes, iedere week dezelfde glimlach en iedere week dezelfde aangeschoten mensen. Mooie vent hoor, in pak!
Zijn klassieker was, in mijn beleving: “Nooit meer Heracles, Nooit meer Heracles, volgend jaar geven wij die Joden voetballes.” (met het oog op de promotie van FC Groningen naar de Eredivisie en hierdoor Heracles Almelo in de Jupiler League achterlatend)
Voor wie alles over hem wil weten, lees dit artikel welke stond in het Dagblad van het Noorden, 30 oktober 2012.
